پیامبر (ص) این سخن را دربارهی نقش حیا در جلوگیری از آلوده شدن و ایجاد پاکی و سلامت روح فرمودند.
قرآن کریم پس از آنکه دستور میدهد که زنان لباسها و روسریهای خود را طوری بپیچند که ایجاد تحریک نکند میفرماید:
این کار یعنی حفظ حجاب برای اینکه آنها به عفت شناخته شوند تا مورد اذیّت قرار نگیرند بهتر است.
آری هر زنی که به حیا و عفت شناخته شودیعنی نشان دهد که اهل خودنمایی وخود فروشی نیست چنان وقار وشخصیتی پیدا میکند که این وقار و شخصیت مانع از ایجاد تعرض و مزاحمت برای او میشود ولی اگر این وقار و شخصیت را نداشت و وضع حجاب یا لباس و آرایش او طوری بود که با زبان بی زبانی نظرها را به سوی خود جلب کرد در صورتیکه مورد تعرض و مزاحمت قرار گیرد باید خود را ملامت کند. آری هنگامی که زن حیای خود را از دست داد و به فکر خودنمایی افتاد هم جسم خود را به خطر انداخته و هم روح خود ودیگران را و این خود نقطه شروعی نامبارک به سوی انحطاط ودوری از سعادت است. در واقع داشتن یا نداشتن حیا مرز رشد وسعادت ابدی و یا سقوط و انحطاط یک انسان است.
دُرّ وصدف از محمد شجاعی